لیوان‌های کاغذیدر ظروف قهوه محبوب هستند. لیوان کاغذی یک فنجان یکبار مصرف است که از کاغذ ساخته شده و اغلب با پلاستیک یا موم روکش شده یا پوشانده شده است تا از نشت مایع یا خیس شدن کاغذ جلوگیری شود. این لیوان ممکن است از کاغذ بازیافتی ساخته شده باشد و به طور گسترده در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
لیوان‌های کاغذی در امپراتوری چین ثبت شده‌اند، جایی که کاغذ در قرن دوم پیش از میلاد اختراع شد. این لیوان‌ها در اندازه‌ها و رنگ‌های مختلف ساخته می‌شدند و با طرح‌های تزئینی تزئین می‌شدند. در اوایل قرن بیستم، به لطف ظهور جنبش اعتدال در ایالات متحده، آب آشامیدنی به طور فزاینده‌ای محبوب شد. آب که به عنوان جایگزینی سالم برای آبجو یا مشروبات الکلی تبلیغ می‌شد، در شیرهای آب مدارس، فواره‌ها و بشکه‌های آب در قطارها و واگن‌ها موجود بود. از لیوان‌ها یا ملاقه‌های عمومی ساخته شده از فلز، چوب یا سرامیک برای نوشیدن آب استفاده می‌شد. در پاسخ به نگرانی‌های فزاینده در مورد خطر لیوان‌های عمومی برای سلامت عمومی، یک وکیل بوستونی به نام لارنس لوئلن در سال ۱۹۰۷ یک لیوان دو تکه یکبار مصرف از کاغذ ساخت. تا سال ۱۹۱۷، لیوان‌های عمومی از واگن‌های راه‌آهن ناپدید شدند و حتی در حوزه‌های قضایی که لیوان‌های عمومی هنوز ممنوع نشده بودند، لیوان‌های کاغذی جایگزین آنها شدند.
در دهه ۱۹۸۰، روندهای غذایی نقش بزرگی در طراحی لیوان‌های یکبار مصرف ایفا کردند. قهوه‌های مخصوص مانند کاپوچینو، لاته و موکاهای کافه در سراسر جهان محبوبیت پیدا کردند. در اقتصادهای نوظهور، افزایش سطح درآمد، سبک زندگی پرمشغله و ساعات کاری طولانی باعث شده است که مصرف‌کنندگان برای صرفه‌جویی در زمان، از ظروف غیر یکبار مصرف به لیوان‌های کاغذی روی آورند. به هر دفتر، رستوران فست فود، رویداد ورزشی بزرگ یا جشنواره موسیقی بروید، مطمئناً خواهید دید که از لیوان‌های کاغذی استفاده می‌شود.
